Eine Herzerwärmende Geschichte aus den 90er Jahren, von dem Drehbuchautor und Regisseur von den Filmen Calgi Cengi, Dügün dernek, Ailecek Saskiniz, Selcuk Aydemir… Unser Held Selcuk lebt mit seiner Familie in einem kleinen Stadtteil von Istanbul. Der einzige Traum von Selcuk ist, wie Ismet sein Idol, in die Bande der Nachbarschaft beitreten zu können. Selcuk beschließt, dass der beste Weg, um in Ismet's Bande beizutreten, darin besteht, ihm einen Spielautomaten zu kaufen. Wir sehen wie Selcuk versucht, in der Nachbarschaftsumgebung, mit unglaublichen Methoden das Geld für den Spielautomaten zusammen zu kriegen. Währenddessen stößt er auf Enttäuschungen, Ungerechtigkeiten und auch Ambitionen und wir sehen die 90ern mit ihren kleinen Märkten, ihren kleinen Geschäften, Moscheen, Handwagen verstaubten Straßen und die verrückten Kinder. Während wir uns den Film zusammen mit den heutigen Müttern, Vätern und ihren Kinder anschauen, ist es ihnen gestattet zu denken „ was das für Zeiten waren“, „ das habe ich auch alles gemacht“.

Mahalleden Arkadaşlar

A warm 90s story from Selçuk Aydemir, the scriptwriter and the director of the following films; Çalgı Çengi, Düğün Dernek, Ailecek Şaşkınız… Selçuk, our hero, lives in a small neighbourhood of İstanbul with his family. Selçuk’s only dream is to join the neighbourhood’s gang which is led by İsmet, who is also his idol.  Selçuk decides that the best way to join İsmet’s gang is to buy him an Atari. We’ll be watching the incredible plans Selçuk comes up with in order to save money to join İsmet’s gang, the injustice, the disappointment he experiences and his ambition to succeed in a neighbourhood environment with its 90s grocery store, mosque, dusty streets, pesticide spray vehicles, colourful chicks and mischievous kids. The parents of today are free to say, “those were the days… I did that too. Look, I remember this too.” as they watch the film.

Mahalleden Arkadaşlar

Une histoire chaleureuse des années de 90 de Selcuk Aydemir, scénariste et réalisateur des films "Calgı Cengi", "Dugun Dernek", "Ailecek Saskiniz"… Notre héros  Selcuk vit avec sa famille dans un petit quartier d'Istanbul. Le seul rêve de Selcuk est de pouvoir rejoindre le gang de son idole Ismet. Selcuk décide que la meilleure façon de rejoindre le gang d'Ismet est de lui acheter une machine d'arcade. Nous voyons les méthodes incroyables que Selcuk trouve pour accumuler l'argent de la machine d'arcade, les injustices et les déceptions qu'il vit et son ambition de réussir dans un environnement de quartier des années 90 avec une épicerie, une mosquée, des rues poussiéreuses, des véhicules démousticateurs, des poussins colorés et des enfants turbulents. Les parents qui regardent le film avec leurs enfants peuvent dire "à l'époque,…", "je l'avait fait aussi", "je m'en souviens aussi".

Mahalleden Arkadaşlar

Van de makers van Calgi Cengi, Dugun Dernek en Ailecek Saskiniz. Een warm verhaal uit de jaren negentig. Selcuk, een echte held, leeft samen met zijn familie in een van de kleine straatjes in Istanboel. Zijn grootste droom is om bij de clan van zijn idool Ismet te horen. Om dit te bereiken besluit Selcuk een spelcomuter te kopen voor Ismet. Indrukwekkende manieren om het geld te verzamelen, onrecht, teleurstelling, doelgerichtheid, een verschillende aspecten uit de jaren negentig zijn allemaal terug te zien in deze film. Tijdens het kijken zult u ongetwijfeld gebeurtenissen herkennen uit uw eigen jeugd. 

Mahalleden Arkadaşlar

Çalğı Çəngi, Düğün Dərnək, Ailəcək Şaşkınız filmlərinin ssenari müəllifi və rejissoru Selçuk Aydemirdən doxsanıncı illərin səmimi hekayəsi... Qəhrəmanımız Səlcuq ailəsi ilə birlikdə İstanbulun kiçik bir məhəlləsində yaşayır. Səlcuğun yeganə arzusu onun idealı olan İsmətin, yəni məhəllə rəisinin dəstəsinə qoşulmaqdır. Səlcuq qərara gəlir ki, İsmətin dəstəsinə qoşulmağın ən yaxşı yolu ona oyun aparatı almaqdır. Səlcuğun oyun apratı pulunu yığmaq üçün tapdığı ağlasığmaz üsulları, yaşadığı haqsızlıqları, xəyal qırıqlıqlarını və uğur qazanmaq ehtirasını; doxsanıncı illərin baqqal dükanı, məscidi, tozlu küçələri, ağcaqanad dərmanı səpən maşınları, rəngarəng cücələri və dəcəl uşaqlarının olduğu məhəllə mühitində seyr edirik. Günümüzün ana atalarının övladları ilə seyr edərkən, “Nə gözəl günlər idi..., mən də belə edirdim, bax bu mənim də yadımdadır” deməyi də sərbəstdir.