Erzählung: Ahmet begann sein Musikleben in Malatya, wo er den Hühnern im Stall Konzerte gab, indem er die Drähte ans Brett spann. In dem Film geht es um das Abenteuer, in dem er zum Künstler des Volkes wurde und sein Ruhm mit der Zeit wuchs. Mit der Auswanderung nach Istanbul entstand bei Ahmet auch ein politisches Bewusstsein, mit dem Liebeskummer welches er erlitt, gibt er sich seiner Musik und seinem Volk. Seine Musik spricht ein großes Publikum an und er wird schließlich als Star des Volkes ausgezeichnet. Auch wenn er bei jeder Gelegenheit die Unteilbarkeit des Heimatlandes betont, wird er damit beschuldigt es zu spalten, weil er als Interpret für die Gefühle der Verdrängten und Unterdrückten steht. Er wird zu Ungerecht abgestempelt und aus dem Land verbannt. Kann die unrechte Beschuldigung, dass er das Heimatland spaltet, wirklich den Held, der im Herzen des Volkes besiegelt ist, entfernen?

Stroy: Iki Gözüm talks about the adventure of Ahmet, who starts his music life by performing to chickens in the coop by playing the strings he stretched on a wood in Malatya, gradually rising to fame as the people’s artist. Ahmet, whose political awareness is formed as a result of his family immigrating to İstanbul, gives himself completely to his music and his people following a heart break. He appeals to a very big audience through his music and in the end, he is deemed worthy of the People’s Star Award. Even though he lays emphasis on the indivisibility of the homeland, he is targeted as he gives expression to the feelings of the sidelined and the oppressed and he is unfairly labelled as a separatist, he lives in involuntary exile. Can the separatist label that was put on him unfairly wipe off the hero image the people sealed on this chest?

Stroy: Ce film parle de l'histoire d'Ahmet, qui commence sa vie musicale à Malatya, en donnant des concerts aux poulets avec les cordes qu'il a tendues sur du bois et qui devient célèbre en tant qu'artiste du peuple au fil des années. Ahmet, dont la conscience politique se forme à la suite de l'immigration de sa famille à Istanbul, se donne complètement à sa musique et à son peuple, après une blessure de cœur. Il s'adresse à un très large public avec sa musique et à la fin, il est jugé digne du prix de l'Etoile du Peuple. Même s'il met l'accent sur l'indivisibilité de la patrie, il est ciblé car il exprime les sentiments des exclus et des opprimés et il est injustement considéré comme séparatiste, il vit en exil involontairement. L'étiquette de séparatiste qu'on lui a collée injustement peut-elle effacer l'image du héros qu'il a scellée aux cœurs des gens?..

Iki Gozum, gaat over het avontuur van Ahmet die zijn muziekcarrière is begonnen door concerten te geven aan kippen in de tuin en vervolgens steeds meer reputatie heeft gekregen onder het volk.Kort na zijn immigratie naar Istanbul, ontwikkelt Ahmet een sterke mate van politiek besef en wordt hij verliefd. Mede door zijn liefdesverdriet dompelt hij zichzelf in de volksmuziek. Zijn muziek bereikt een groot publiek en hij wordt uiteindelijk bekroond met de prijs voor sterren van het volk. Hoewel hij de ondeelbaarheid van het thuisland bij elke gelegenheid benadrukt en een tolk is voor de gevoelens van onderdrukten, wordt hij steeds als doelwit gezien en bestempeld als iemand die voor polarisatie zorgt. Maar is deze stempel sterk genoeg om zijn reputatie binnen het volk te ondermijnen?

İki Gözüm, Malatyada taxtaya gərdiyi tellərlə hindəki toyuqlara konsert verərək musiqi həyatına başlayan Əhmədin, zamanla şöhrətinə şöhrət qataraq xalqın sənətkarı olmaq macərasını mövzu edir. İstanbula köçdükdən sonra siyasi intellektual da qazanan Əhməd, yaşadığı bir sevda yarası ilə özünü tamamilə musiqiyə və xalqına həsr edir. Hazırladığı musiqi ilə böyük bir kütləyə xitab edir və sonunda Xalq Ulduzu mükafatına layiq görülür. Hər fürsətdə vətənin bölünməzliyini vurğulasa da xariciləşdirilən və əzilənlərin hisslərinə tərcüman olduğu üçün hədəfə qoyulur, haqsız olaraq separatçı damğası yeyir və istəməsə də sürgün yaşayır. Haqsız olaraq vurulan separatçı damğası, xalqın bağrına möhürlədiyi qəhrəman obrazını silə bilərmi? ..

أحمد, عيناي الاثنتين

عيناي الأثنتين , يتناول حياة أحمد الذي بدأت في ملاطيا بالغناء للدجاج في قنَها, ومغامرته التي أصبح معها مع مرور الزمن فنان الشعب. أحمد الذي تكوَن وعيه السياسي بعد انتقاله الى اسطنبول, قاده جرح الحب لأن يقدم حياته بأكملها لشعبه وفنه, فالموسيقى التي صنعها خاطبت فئة كبيرة من الشعب وجعلته مستحقا لجائزة نجم الشعب الذهبية. ومع أنه كان يدافع في كل فرصة ممكنة عن وحدة الوطن, ولكونه مترجماً لأحاسيس المُبعدين والمضطهدين فقد جعله ذلك مستهدفاً وعاش منفياً مدموغاً ظلماً بدمغة الخائن . فهل يمكن لهذا الادعاء الظالم بالخيانة مسح ختم البطل الذي ختمه الشعب بهتافه له؟